کیت میدلتون در لباس سنّتی زنان پاکستان


 

  • کیت میدلتون در لباس سنّتی زنان پاکستان

    کیت میدلتون در لباس سنّتی زنان پاکستاناختصاصی تابناک باتو؛از همان لحظه‌ای که دوشس کمبریج کیت میدلتون از هواپیما خارج شد، توجه همه به ویژه پاکستانی‌ها را به خود جلب کرد، این نخستین بار نیست که او با لباس‌ها و استایلش مورد توجه قرار می‌گیرد، این بار او با لباس سنتی پاکستانی، به رنگ آبی تورکواز دیده می‌شود. (رنگ فیروزه‌ای که با نام تورکواز در دنیا نیز شناخته می‌شود، تنالیته‌ای از رنگ آبی است که متمایل به رنگ سبز بوده و ترکیب بی نظیری از این دو رنگ به شمار می‌رود.)

     

    کیت میدلتون در لباس سنّتی زنان پاکستان

    کیت و همسرش شاهزاده ویلیام در چهارچوب سفر پنج روزه سلطنتی به پاکستان رفتند، عروس سلطنتی لباس سنتی زنان پاکستان یک پیراهن بلند و شلوار پوشیده بود که خانم کاترین والکر Catherine Walker این لباس را برای او طراحی کرده بود.

    کیت میدلتون که به شیک پوشی شهرت دارد، در لباس سنتی هم جانب سلیقه را رعایت کرده است، رنگ آبی در طیف‌های مختلف از پررنگ تا کمرنگ در لباس او وجود دارد، یقه لباس او شل با چین و شکن‌هایی است که به لباس او انعطاف می‌بخشد و حرکت‌های او را منحصر به فرد نشان می‌دهد. آستین‌های دکمه دار، و کفش‌های کفش پاشنه بلند «استیلتو» با رنگ «نود» از برند Rupert Sanderson. (رنگ نود یکی از زیبا‌ترین رنگ‌ها برای لباس، رژ لب و کفش است. نود شامل رنگ هاییست که پایه‌ی کرمی و یا بژ دارند.)

    کیت میدلتون در لباس سنّتی زنان پاکستان

    مو‌های او مثل همیشه روی شانه‌ها رها شده اند. آرایش لایت و ملایم با سایه چشم اسموکی با خط چشم بلند و رژ لب صورتی، چهره او را مملوء از آرامش نشان می‌دهند.

    استایل کیت میدلتون در دیدار اخیرش از پاکستان، ما را به یاد پرنسس دایانا می‌اندازد، او نیز لباس در خلال دیدارش از پاکستان در سال 1996 میلادی، لباس سنتی زنان این کشور عبارت از پیراهن بلند و شلوار به رنگ آبی را انتخاب کرده بود.

    کیت میدلتون در لباس سنّتی زنان پاکستان

    در ایستگاه اول این دیدار، کیت میدلتون و ویلیام از یک مدرسه در اسلام آباد دیدن کردند، او باز هم لباس سنتی پوشیده و شالی روی شانه اش انداخته بود، این بار لباس او را یک طراح لباس پاکستانی به نام خانم ماهین خان Maheen Khan طراحی کرده و برای او یقه لباس گلدوزی شده با رنگ سفید در نظر گرفته بود.




چرا سلامت روان مسأله‌ای فمینیستی است؟


 

  • چرا سلامت روان مسأله‌ای فمینیستی است؟

    چرا سلامت روان مسئله‌ای فمینیستی است؟

    چرا سلامت روان مسئله‌ای فمینیستی است؟«تانباک باتو» ـ  در سال 1892 میلادی، شارلوت پرکینز گیلمن، نویسنده و فعال اجتماعی آمریکایی، داستان «کاغذ دیواری زرد» را در مجله‌ی نیو اینگلند منتشر کرد. داستانی که انگار ادبیات زنان را به قبل و بعد از خود تقسیم کرد. داستانی که مستقیم انگشت روی یک رویه‌ی ترسناک و رایج دوران علیه زنان گذاشت و صدای اعتراض و نگرانی زنان را عمومی کرد.

    پرکینز گیلمن در «کاغذ دیواری زرد» که حالا یک اثر کلاسیک مهم ادبیات فمینیستی محسوب می‌شود، قصه‌ی زندگی زن جوانی را روایت می‌کند که روی تخت‌خواب، در اتاقی در خانه‌ای ییلاقی حبس شده است و نمای روبه‌روی او کاغذ دیواری زرد اتاق است. شوهر زن که پزشک است برای او تشخیص «افسردگی عصبی» و «هیستریا» داده که در آن دوران، مدام برای زنان ــ و فقط زنان ــ تشخیص داده می‌شد.

    شوهر زن او را به این روستای ییلاقی آورده، دستور پزشکی داده که زن در تخت‌خواب بماند، هر از چندگاهی با حضور دیگری اجازه قدم زدن در هوای آزاد را داشته باشد و مدام استراحت کند تا «هیستریای عصبی» او درمان شود. کسی جز مرد و خواهر مرد که «پرستار» زن است، اجازه ندارد به او نزدیک شود. زن جوان، محبوس در اتاق، کاری ندارد جز این‌که افکار خود و توصیف تنها نمای روبه‌رو ــ کاغذ دیواری زرد اتاق ــ را در دفترچه‌های مختلف یادداشت کند.

    زن جوان در دفترچه‌هایش می‌نوشت که انگار هرچه بیشتر به کاغذ دیواری زرد خیره می‌شود، کاغذ دیواری جان می‌گیرد و قصه‌های پرغصه‌ی خفته‌ی پشت آن عیان می‌شود. در آخرین روز تابستان، وقتی شوهر پزشک می‌خواهد وارد اتاق شود، می‌بیند که زن موفق شده کلید اتاق را از خواهر مرد بدزدد و در اتاق را قفل کرده است. زن، همان‌جور که شوهرش در حال تقلاست تا در اتاق را بشکند، با انگشتان دست به جان کاغذ دیواری زرد افتاده و فریاد می‌زند: «بالاخره خلاص شدم، بالاخره رها شدم... به‌رغم وجود تو و کنترل‌های تو و خواهرت.»

    چرا سلامت روان مسئله‌ای فمینیستی است؟

    داستان «کاغذ دیواری زرد» غوغایی برانگیخت. شارلوت پرکینز گیلمن، جسورانه علیه پزشکیِ کاملاً مردانه و زن‌ستیز قیام کرده بود؛ او که خود روزی اسیر دست همین پزشکی و پزشکان شده و انگ خورده بود که به «هیستریای زنان» مبتلا است، قبل هر چیز این داستان را نوشت تا جواب دکتر وایر میچل را بدهد که به «پدر علم عصب‌شناسی» معروف است. دکتری که برای او هم «افسردگی و هیستریای زنانه» تشخیص داده و تجویز کرده بود که شارلوت برای بهبود، دست به قلم و کاغذ نزند و «یک زن خانه‌دار تمام و کمال» باشد!

    پرکینز گیلمن، اما با آن شور حق‌طلبی، کسی نبود که در برابر این پزشکی رایج دوران که با شیوه‌های مثلاً «علمی» دنبال برچسب زدن به زنان، به حاشیه راندن بیشتر آن‌ها و خفه کردن صدای هر زن ناراضی و معترض بود، ساکت بماند. پزشکی که زنان را طفیلی و ضعیف و شکننده می‌دانست و به محض این‌که زنی شبیه تصویر کلیشه‌ی آن‌ها از زن نبود، به او انگ بیمار می‌زد و دنبال «اصلاح و درمان» او می‌رفت.

    پزشکی «ویکتوریایی» که تیمارستان‌های «ویژه‌ی زنان دیوانه و مالیخولیایی» راه می‌انداخت تا زنان را در این مکان‌ها با انزوای اجباری و شکنجه‌هایی که روی آن اسم «درمان» گذاشته بودند محبوس کنند و به آن‌ها انگ‌های گوناگون بزنند. در اکثر موارد هم این شوهران، پدران یا برادران زنان بودند که این «پزشکان» را فراخوانده یا استخدام کرده بودند تا «زن دیوانه» را به تیمارستان ببرند.

    زیگموند فروید، خود یکی از روان‌پزشکانی بود که در بال و پر دادن بیشتر به این توهم دامن می‌زد. تجویز فروید برای «هیستریای زنانه» این بود که زنان رابطه‌ی جنسی بیشتری داشته باشند. این نوع پزشکی و روان‌پزشکی در قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم بسیار رایج بود و نزدیک به نیم قرن دیگر طول کشید تا «انجمن روان‌شناسی آمریکا» بالاخره در سال 1952 «هیستریای زنانه» را از فهرست بیماری‌ها و عارضه‌های روان حذف و اعلام کند که اصلاً چنین اختلالی وجود ندارد. این توهم‌ها، «شِبه‌علمی» بیش نیست و این معنایی ندارد که با برچسبِ «زن هیستریک» زنان را در خانه حبس و به آن‌ها تجویز کنند که در اتاقی دراز بکشند و هیچ کاری نکنند تا بهبود یابند!

    کماکان روان‌پزشکان و روان‌کاو‌ها برای زنان بیشتر تشخیص افسردگی می‌دهند. حتی وقتی که در آزمایش‌های استانداردِ روند بررسی نمره‌ی زنان با مردان یکی است.
    هنوز، اما جنسیت‌زدگی از علم روان‌شناسی رخت نبسته است. آن‌قدر که سازمان بهداشت جهانی نیز بر بعد جنسیتی مسئله‌ی مهم سلامت روان تأکید می‌کند.

    سازمان بهداشت جهانی می‌گوید کماکان روان‌پزشکان و روان‌کاو‌ها برای زنان بیشتر تشخیص افسردگی می‌دهند. حتی وقتی که در آزمایش‌های استانداردِ روند بررسی نمره‌ی زنان با مردان یکی است نیز پزشکان زیادی با سهولت و سرعت برای زنان تشخیص افسردگی می‌دهند در حالی که در رابطه با مردان در چنین تشخیصی محتاط تر عمل می‌کنند. روان‌پزشکان همچنین برای زنان بیشتر و سریع‌تر دارو‌های «روان‌گردان» تجویز می‌کنند.

    چرا سلامت روان مسئله‌ای فمینیستی است؟

    زنان به دلیل نابرابری‌های اقتصادی، سیاسی و اجتماعی و فقر که بیشتر از مردان، آن‌ها را هدف می‌گیرد، بیشتر در معرض ابتلا به انواع مشکلات روان قرار می‌گیرند و هم‌زمان کمتر این امکان را دارند که از کمک حرفه‌ای برخوردار شوند؛ بنابراین بسیاری از مشکلات روان در میان زنان، هرگز گزارش نشده و به مرحله‌ی تشخیص و کمک حرفه‌ای نمی‌رسد. از سوی دیگر در بسیاری از جوامع به دلیل تابو‌ها و سنت‌ها و هراس‌های ناشی از مردسالاری، زنان بخشی از واقعیت و به‌ویژه خشونت خانگی را به پزشک و روان‌کاو اعلام نمی‌کنند. آن‌ها یا احساس امنیت نمی‌کنند و می‌ترسند که این اعتراف، عواقب جدی برای آن‌ها داشته باشد یا شرمگین و خجالت‌زده‌اند که بگویند در چهاردیواری خانه کتک می‌خورند و مدام تحقیر می‌شوند.

    مسأله‌ی ریشه‌دارِ جنسیت‌زدگی علیه زنان خود یکی از عواملی است که سلامتِ روان زنان را هدف گرفته و به آن آسیب می‌زند. برخی تحقیقات نشان می‌دهند که برای مثال تجربه‌ی مدام رفتار‌هایی که زن را «ابژه جنسی» تلقی می‌کند (از جمله متلک شنیدن یا دست‌مالی شدن در فضا‌های عمومی)، آن‌ها را بیشتر مستعد اضطراب و احساس ناامنی کرده یا به آستانه‌ی فروپاشی عصبی می‌رساند. تحقیق دیگری در دانشگاه کنتیکات آمریکا هم نشان داد که سلامت روان زنانی که شاهدند چطور زن دیگری هدف رفتار جنسیت‌زده‌ی مردان قرار می‌گیرد و شاهدان خاموش این رفتارند، آسیب بیشتری دیده و عموماً زنانی که شاهد رفتار جنسیت‌زده‌اند، نسبت به مردان بیشتر دچار احساسات منفی و خشم می‌شوند.

    چرا سلامت روان مسئله‌ای فمینیستی است؟

    در آمریکا، برای زنان دو برابر بیشتر از مردان تشخیص «اضطراب» داده می‌شود. زنان بسیار بیشتر از مردان با تشخیص «اختلال استرس پس از آسیب روانی» مواجه‌اند. در نهایت تلخی یکی از مهم‌ترین دلایل این است که این اختلال میان افرادی که مورد آزار جنسی قرار گرفته‌اند، بسیار رایج است و اکثر آزاردیده‌های جنسی را زنان تشکیل می‌دهند. از هر سه زن در جهان، یکی از آن‌ها مورد آزار جنسی یا خشونت فیزیکی قرار گرفته است (جنسیت‌زدگی در روند تشخیص و درمان سلامت روان فقط معطوف به زنان نیست و چنین رویه‌ای ــ به میزان کمتر ــ در مواجهه با مردان هم صادق است که این موضوع بحث این مقاله نیست.)

    دکتر سوزان هایتلر، روان‌شناس و نویسنده‌ی کتاب «نسخه» توضیح می‌دهد که برای زنان تقریباً دو برابر مردان «اختلال شخصیت مرزی» تشخیص داده شده و این رقم در آمریکا 75 درصدِ تمام تشخیص‌های این بیماری را شامل می‌شود. این در حالی است که تحقیقات اخیر نشان می‌دهد به احتمال زیاد مردان هم به اندازه‌ی زنان به این عارضه دچار می‌شوند، اما روان‌کاوان به اشتباه برای مردان اختلال افسردگی یا «استرس پس از آسیب روانی» تشخیص می‌دهند.

    هایتلر و محققان بسیار دیگری می‌گویند این به دلیل کلیشه‌ی رایج پس ذهن پزشکان و روان‌کاوان است که زنان بیشتر «بالا و پایین روانی» دارند و میل بیشتری به انزوا و گوشه‌گیری نشان می‌دهند. هایتلر به تحقیق‌هایی در میان روان‌کاوان و روان‌پزشکان ارجاع می‌دهد که نشان داد کماکان تعریف پس ذهن آن‌ها از «انسان برخوردار از سلامت روانی»، کلیشه‌هایی است که به شکل سنتی رفتار «مردانه» تلقی می‌شود و با تعریف کلیشه‌ی «مرد سالم» در ارتباط تنگاتنگ است.

    هایتلر توضیح می‌دهد که روان‌شناسی، از تأثیر فرهنگ رایج جامعه و رسانه جدا و مصون نیست و فرهنگ عمومی جامعه به شکل غیرمستقیم و گاه مستقیم در روند تشخیص و درمان تأثیر می‌گذارد. برای مثال هنوز در اکثر فیلم‌ها و سریال‌های تلویزیونی، «مرد افسرده» در قامت مردی تصویر می‌شود که ساکت گوشه‌ای نشسته و غرق در تفکرات «عمیق» است. از آن طرف «زن افسرده» زنی است که ناگهان فریاد می‌زند و چیزی را پرت می‌کند و می‌شکند و «ثبات رفتار» ندارد. این تصورات کلیشه‌ای گاه راه خود را تا کلینیک‌های درمان هم باز می‌کند و متخصصان را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد.

    کارول تاوریس، روان‌شناس اجتماعی و فمینیست که سال‌هاست درباره‌ی جنسیت‌زدگی در روان‌شناسی تحقیق می‌کند، در کتاب مهم خود ــ «سوء رفتار با زنان: چرا زنان نه جنس برترند، نه جنس فرومایه و نه جنس مخالف» ــ مفصل توضیح می‌دهد که چطور مثل باقی ارکان جامعه، در روان‌پزشکی هم متر و معیار همه‌چیز یا مردان‌اند یا تصور آن‌ها از «زنانگی» و زن.

    فرناز سیفی




راهکار مقابله با دلالی رحم جایگزین/توصیه به زوجین نابارور - خبرگزاری مهر | اخبار ایران و جهان


 

  • راهکار مقابله با دلالی رحم جایگزین/توصیه به زوجین نابارور - خبرگزاری مهر | اخبار ایران و جهان

    به گزارش خبرگزاری مهر، فرهاد یغمایی، با عنوان این مطلب که رحم جایگزین یکی از روش‌های پیشرفته، افزود: درمان ناباروری حاصل تلفیق دانش و فناوری‌های نوین در حوزه تولید مثل است.

    وی با اشاره به حدود دو دهه قدمت این روش در جهان، گفت: رحم جایگزین در واقع یکی از حلقه‌های آخر درمان ناباروری است که این روش پیچیده در ایران نیز همپای کشورهای پیشرفته جهان، بیش از یک دهه است که به زوج‌های نابارور ارائه می‌شود. از این روش زمانی استفاده می‌شود که به هر دلیلی بارداری برای خانم، ناممکن یا خطرناک باشد.

    یغمایی در برنامه پایان ناباروری شبکه چهار سیما، با اشاره به موارد استفاده از روش رحم جایگزین در درمان ناباروری، افزود: گاهی خانم فاقد رحم است، چه به‌صورت ژنتیکی و مادرزادی، چه در اثر آسیب یا جراحی‌های قبلی. گاهی هم رحم دچار مشکلات ساختاری است، مثل رحم دوشاخ. در این موارد از روش رحم جایگزین استفاده می‌شود. در برخی موارد هم رحم مشکلی ندارد، اما بارداری به دلایل مشکلات و بیماری‌های زمینه‌ای، مانند بیماری‌های قلبی و عروقی شدید، برای خانم خطرناک است. یک دسته دیگر هم مواردی است که به‌رغم بررسی‌ها و درمان‌های انجام‌شده، شکست مکرر بارداری رخ می‌دهد. در چنین مواردی هم روش رحم جایگزین برای افزایش شانس موفقیت بارداری به زوجین پیشنهاد می‌شود.

    وی، روش رحم جایگزین را به نوعی یک قرارداد میان بانوی صاحب رحم و زوجین صاحب جنین دانست و توضیح داد: در این قرارداد جنین یک زوج که از طریق آی وی اف یا لقاح آزمایشگاهی تشکیل شده است، به رحم یک خانم که او را مادر جایگزین می‌نامیم، انتقال داده می‌شود تا مراحل رشد را طی کند و پس از زایمان، به پدر و مادرش تحویل داده شود.

    یغمایی درباره معیارهای انتخاب مادر جایگزین و شرایط زوجین صاحب جنین، گفت: مادر جایگزین باید حتماً سابقه یک بارداری موفق داشته باشد. همچنین، در مرکز ما فقط خانم‌های زیر 34 ساله به‌عنوان مادر جایگزین پذیرفته می‌شوند، زیرا بارداری در سنین بالاتر هم خطر سقط جنین افزایش می‌یابد و هم خطر بروز عوارض بارداری. افزون بر این‌ها، سلامت متعارف جسمی و روانی خانم داوطلب نقش مادر جایگزین باید با انجام آزمایش‌ها و مشاوره‌های متعدد زنان، عفونی، غدد، داخلی، روانپزشکی و...، احراز شود. البته، سلامت جنین و سلامت روانی زوجین صاحب جنین هم باید حتما احراز شود. زیرا برخی بیماری‌ها مثل هپاتیت ممکن است از جنین به مادر جایگزین منتقل شود و یا زوجین صاحب جنین ممکن است به دلیل نداشتن صلاحیت و ثبات روانی و خانوادگی، ناگهان پشیمان شوند یا به هر شکل مشکل‌ساز شوند.

    وی با تاکید بر لزوم آگاهی کامل مادر جایگزین از روند درمان و مخاطرات احتمالی آن، خاطرنشان کرد: خانمی که قرار است مادر جایگزین باشد باید از تمام نکات مربوط به درمان به‌دقت آگاه شود. برای نمونه، باید بداند که این کار به روش آی وی اف انجام می‌شود و بنابراین باید داروهای خاصی مصرف کند، باید بداند که احتمال بارداری دو یا چندقلویی وجود دارد و مانند اینها. افزون بر مادر جایگزین، همسر یا خانواده او نیز باید رضایت آگاهانه داشته باشند. زیرا مادر جایگزین قرار است نه ماه جنین را در وجودش پرورش دهد و به حمایت و کمک همسر یا خانواده نیاز دارد.

    مدیر کلینیک درمان‌های جایگزین مرکز درمان ناباروری ابن‌سینا، افزود: اگرچه روش رحم جایگزین در ظاهر یک روش درمانی و پزشکی است، اما می‌توان گفت در هیچ روش درمانی‌ای تا این اندازه ایثارگری و از خودگذشتگی وجود ندارد. زیرا بانوی صاحب رحم به مدت 9 ماه، به لحاظ جسمی، روانی و خانوادگی درگیر درمان یک زوج دیگر است، باید مخاطرات احتمالی این بارداری را بپذیرد و در پایان نیز، نوزاد را به پدر و مادرش تحویل دهد. بنابراین، می‌توان گفت که در واقع روح و جوهر? این روش پزشکی پیشرفته، ایثار است.

    یغمایی با اشاره به ابعاد اخلاقی و اجتماعی این روش، گفت: وقتی این روش پیچیده پزشکی و درمانی عمومی شد، همچون دیگر فناوری‌های نوین، با خود چالش‌های اخلاقی و اجتماعی متعدد به همراه داشت. برای نمونه، یکی از نگرانی‌ها استفاد? غیردرمانی از این روش بود. یعنی استفاده از رحم جایگزین به دلایلی مانند حفظ تناسب اندام، پرهیز از سختی‌های بارداری و غیره. دغدغه دیگر، تجاری‌سازی این روش بود. متاسفانه از ابتدا پای دلالان و واسطه‌ها به این روش درمانی که بر پایه ایثار و نوعدوستی بنا شده بود، باز شد و این مسئله همچنان ادامه دارد. حتی عنوان‌های مجعول و نادرستی مثل رحم اجاره‌ای یا مادر اجاره‌ای هم حاصل همین نگاه تجاری و غیرانسانی به این روش درمانی است.

    مدیر کلینیک درمان‌های جایگزین ابن‌سینا درباره این احتمال که مادر جایگزین فرزند را به والدینش تحویل ندهد، توضیح داد: ما در بیش از یک دهه ارائه این خدمت به زوج‌های نابارور به چنین مشکلی برنخورده‌ایم. زیرا در گام نخست ما تلاش می‌کنیم با استفاده از مشاوره‌های متعدد حقوقی، روانشناسی و اجتماعی، به شناخت درستی از دو طرف برسیم. گاهی صلاحیت بانوی داوطلب تایید نمی‌شود. زیرا مشاوران ما در بررسی‌های خود به این نتیجه می‌رسند که خانمی که داوطلب این کار شده است و همسرش ثبات روانی و عاطفی لازم برای این کار را ندارند. اقدام مهم بعدی برای جلوگیری از بروز این‌گونه تعارضات، تنظیم یک قرارداد جامع و کامل است. خوشبختانه مشاوران حقوقی کلینیک درمان‌های جایگزین مرکز ابن‌سینا قراردادهایی برای این خدمت تدوین و تنظیم کرده‌اند که هرگونه امکان نقض تعهد را منتفی می‌کند.

    یغمایی با تاکید بر نقش مرکز درمان ناباروری در ارائ? دقیق و درست این خدمت، افزود: مرکز درمان ناباروری‌ای که این روش را ارائه می‌کند، از ابتدا تا انتها باید از دو طرف این رابطه حمایت کند و بر عملکرد هر دو طرف نظارت کند. همان‌طور که گفته شد، دو طرف باید با آگاهی کامل وارد این روند شوند، اما این پایان ماجرا نیست. بلکه پس از عقد قرارداد یا تفاهم‌نامه تازه تعهدات هر دو طرف و همچنین مسئولیت نظارتی مرکز درمان ناباروری آغاز می‌شود. از یک سو، باید در طول دوران بارداری، زایمان و حتی پس از زایمان از مادر جایگزین، به‌لحاظ مادی و معنوی، مراقبت و حمایت شود. برای نمونه، زوجین صاحب جنین موظف‌ هستند که امکانات مادی، بهداشتی و درمانی لازم را برای مادر جایگزین در دوران بارداری فراهم کنند و حتی اگر پس از زایمان و تحویل دادن نوزاد دچار عوارض پزشکی زایمان یا افسردگی شد، برایش امکانات مراقبتی و حمایتی لازم را مهیا کنند. از سوی دیگر، ممکن است زوجین صاحب جنین نگرانی‌های در زمینه کیفیت مراقبت از جنین و شیوه زندگی مادر جایگزین داشته باشند. زیرا مادر جایگزین به لحاظ اخلاقی و حقوقی متعهد است که کاملا از خودش و جنین مراقبت کند و غربالگری‌ها و اقدامات مراقبتی لازم را انجام دهد. بنابراین، این وظیفه مرکز درمان ناباروری است که بر حسن اجرای تعهدات طرفین به‌دقت نظارت کند و با ارائه خدمات مشاوره‌ای حقوقی، روانشناختی و پزشکی روابط دو طرف، یعنی زوجین صاحب جنین و مادر جایگزین و همسرش را تنظیم و کنترل کند.

    مدیر کلینیک درمان‌های جایگزین ابن‌سینا، درباره ارائه این خدمت در کلینیک‌ها و مطب‌های متفرقه به زوج‌های متقاضی این روش هشدار داد و افزود: به‌ طور کلی، درمان ناباروری یک کار چندتخصصی است که به بیش از ده تخصص و فوق تخصص گوناگون نیاز دارد و رحم جایگزین نیز یک روش پیچیده است و 9 ماه به طول می‌انجامد و ممکن است در هر مقطع آن مشکل یا بحرانی ایجاد شود. بنابراین، حتماً باید در یک مرکز درمان ناباروری جامع، مرجع و معتبر انجام شود. منظور از یک مرکز جامع مرکزی است که همه تخصص‌ها، تجهیزات و خدمات تشخیصی و درمانی لازم برای درمان ناباروری، از صفر تا صد را یک‌جا در خود جمع کرده باشد. همچنین، اینکه فقط یک چیز کلی نوشته شود و طرفین امضا کنند و انتقال جنین انجام شود، کافی نیست. باید قراردادی محکم و کامل در یک مرکز درمان ناباروری معتبر تنظیم و امضا شود، طرفین با آگاهی کامل وارد این درمان شوند و در هم? مراحل، مرکز درمان ناباروری نظارت و کنترل داشته باشد تا در صورت بروز هرگونه مشکل، تیم مشاوران و متخصصان آن مرکز بتوانند به هر دو طرف کمک کنند. بنابراین، زوج‌های متقاضی روش رحم جایگزین باید مراقب باشند که فریب دلالان و تبلیغات نادرست را نخورند.

    یغمایی در پایان درباره نگرش کلی جامعه و میزان استقبال از این روش درمان ناباروری، گفت: نتایج یک پژوهش گسترده در بین زوج‌های نابارور کشورمان نشان داد که حدود 60 درصد از زوج‌ها مخالفتی با استفاده از این روش ندارند. همچنین، مشاهدات و تجربیات ما در کلینیک درمان‌های جایگزین مرکز درمان ناباروری ابن‌سینا نشان می‌دهد که با افزایش آگاهی عمومی، پذیرش اجتماعی این روش بسیار بیشتر شده است و روحیه نوع‌دوستی، به‌ ویژه در اقوام و خویشاوندان باعث شده است که در بسیاری موارد یکی از اقوام نزدیک نقش مادر جایگزین را بپذیرد. این که یکی از دوستان یا اقوام نزدیک به‌عنوان مادر جایگزین معرفی شود، از نظر ما نیز مناسب است، زیرا دو طرف از یکدیگر شناخت کافی دارند و از این رو، از بروز برخی پیچیدگی‌ها و مشکلات احتمالی جلوگیری می‌شود.




وضعیت شیوع روماتیسم مفصلی در زنان و مردان/داروها نباید قطع شود - خبرگزاری مهر | اخبار ایران و جهان


 

  • وضعیت شیوع روماتیسم مفصلی در زنان و مردان/داروها نباید قطع شود - خبرگزاری مهر | اخبار ایران و جهان

    به گزارش خبرنگار مهر، زهرا ذاکری، صبح چهارشنبه در حاشیه برگزاری کنگره سالانه روماتولوژی ایران در محل کتابخانه ملی، افزود: در این کنگره همواره تازه های علم روماتولوژی را به بحث و چالش می گذاریم.

    دبیر علمی کنگره روماتولوژی ایران، به یکی از شایع ترین بیماری های التهابی مفصل اشاره کرد و گفت: بیماری آرتریت روماتوئید یا همان روماتیسم مفصلی، یکی از شایع ترین بیماری های التهابی مفصل است که یک درصد جامعه و شاید کمی بیشتر را درگیر می کند.

    وی با عنوان این مطلب که شیوع این بیماری در هر سنی مشاهده می شود، افزود: شایع ترین سن ابتلا به این بیماری در زنان بعد از دوران یائسگی و دهه سوم و چهارم زندگی است.

    استاد دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، گفت: متاسفانه برخی این عارضه را با آرتروز اشتباه می گیرند و به آن توجه نمی کنند. در حالی که در این بیماری به تدریج با تغییرات فرم مفصلی مواجه می شویم که باید آن را جدی گرفت.

    ذاکری به علائم روماتیسم مفصلی اشاره کرد و افزود: خشکی های صبحگاهی، تورم مفاصل و سابقه فامیلی مثبت، از جمله علائم ابتلا به این بیماری است که با مراجعه به پزشک متخصص، باید نسبت به تشخیص آن اقدام کرد.

    وی در عین حال، گفت: البته نباید واهمه و ترس از این بیماری با دردهای کوتاه مدت موجب نگرانی شود.

    دبیر علمی کنگره روماتولوژی ایران، با اشاره به این موضوع که روماتیسم مفصلی می تواند در هر سنی شروع شود، افزود: این بیماری در 6 ماهگی هم مشاهده می شود، اما شیوع آن در آقایان بعد از 50 سالگی افزایش پیدا می کند و در خانم ها نیز بعد از شروع دوران یائسگی، بیشتر دیده می شود. 

    وی با عنوان این مطلب که بعد از ابتلا نمی توان کار خاصی برای پیشگیری انجام داد، گفت: مصرف سیگار، یکی از ریسک فاکتورهای قدیمی در ابتلا به روماتیسم مفصلی است که قطع مصرف آن می تواند در کنترل بیماری و خاموش نگه داشتن آن موثر باشد.

    ذاکری به کاهش وزن برای کنترل بیماری اشاره کرد و افزود: در کنار مصرف داروها، نباید به مفاصل فشار زیادی وارد کرد. همچنین، نداشتن استرس نیز در کنترل بیماری موثر است.

    وی با عنوان این مطلب که آخرین درمان های این بیماری در دنیا در کشور ما نیز وجود دارد، گفت: آنچه مسلم است اینکه این افراد نباید فکر کنند که درمان قطعی برای این بیماری وجود دارد و بعد از یک مدت که دارو مصرف کردند، آنها را قطع کنند.

    سیزدهمین کنگره سالانه روماتولوژی ایران، از 24 تا 26 مهر 98 در محل سالن کتابخانه ملی ایران برگزار می شود.




حوزه سلامت ایران در منطقه سرآمد است/وجود چالش در بهداشت - خبرگزاری مهر | اخبار ایران و جهان


 

  • حوزه سلامت ایران در منطقه سرآمد است/وجود چالش در بهداشت - خبرگزاری مهر | اخبار ایران و جهان

    به گزارش خبرگزاری مهر، «احمد المنظری» در برنامه گفتگوی ویژه خبری با موضوع شصت و ششمین اجلاس وزرای کشورهای منطقه مدیترانه شرقی، افزود: در اجلاس 66 وزرای بهداشت کشورهای مدیترانه شرقی، با رئیس جمهور ایران دیدار داشتیم. تحقیقاتی که در چندین سال گذشته انجام شده، نشان می‌دهد، اقدامات در زمینه سلامت در ایران با کیفیت خوبی پیش می‌رود. البته هر کاری هزینه‌ای دارد و ترجیح ما این است که از تجربه ایران استفاده کنیم، زیرا ایران می‌تواند در حوزه سلامت اقدامات بهتری نیز انجام دهد.

    وی ادامه داد: باید از تلاش ایران و مدیریت و برگزاری شصت و ششمین اجلاس وزرای بهداشت منطقه مدیترانه شرقی قدردانی کرد. رئیس جمهور و وزارت بهداشت ایران این علاقه و جدیت را دارند که اقدامات بزرگی انجام دهند. انتظارات زیادی از ایران داریم و این موضوع به خاطر فرهنگ غنی ایران، بعید نیست.

    المنظری درباره هزینه‌های نظام سلامت بیان کرد: وقتی درباره هزینه‌های سلامت صحبت می‌کنیم، برخی از این هزینه‌ها گران هستند. وضعیت روند بیماری‌ها دچار تغییراتی شده و آنتی بیوتیک‌ها و برخی داروها دیگر استفاده نمی‌شوند یا به شکل دیگری مورد استفاده قرار می‌گیرند. در حال حاضر با بیماری‌های عصر جدید یا برخی بیماری‌های قلبی یا بیماری‌هایی که حاصل تشویش هستند یا بیماری‌های حاصل از تغییرات متابولیک روبه‌رو هستیم؛ در نتیجه مشکلاتی در این زمینه مطرح است.

    مدیرکل دفتر منطقه مدیترانه شرقی سازمان جهانی بهداشت اظهار کرد: در زمینه بیماری‌های واگیر گام‌های اساسی برداشته شده است. بیماری‌هایی مانند ایدز به درمان ساختاری نیاز دارد و در برخی موارد مرزها باز است و کنترل مناسبی روی مرزها انجام نمی‌شود. در آفریقا یا برخی کشورها با بیماری ابولا مواجه هستیم و این یعنی در حوزه بهداشت، چالش‌های مختلفی وجود دارد. اگر تلاش‌های خود را افزون و تعاملمان را بیشتر کنیم، قادر خواهیم بود تا سال 2023 بسیاری از انتظارات نظام سلامت را برطرف کنیم. در نتیجه به چتر حمایتی نیاز داریم و موضوع دیگر این است که در وضعیت اضطراری می‌خواهیم بهترین کار را انجام دهیم. وقتی با جمعیتی مواجه هستیم که باید سلامت آنها ارتقا پیدا کند، باید به آنها خدمات ارائه دهیم.

    وی در خصوص بیماری‌های غیرواگیر نیز تصریح کرد: طبیعی است که برنامه‌های زیادی در زمینه بیماری‌های غیرواگیر وجود دارد. در سازمان جهانی بهداشت جلسه‌ای با سازمان ملل در این زمینه برگزار کردیم و درباره تعهدات کشورها صحبت شد. زیرا همه کشورها این وظیفه را دارند که در زمینه بیماری‌های غیرواگیر مشارکت کنند تا این بیماری‌ها شیوع پیدا نکند.

    المنظری افزود: به طور مثال درباره استعمال دخانیات باید کارهایی انجام دهیم که پرهزینه نباشد. باید مالیات بر دخانیات را افزایش دهیم تا رشد مصرف را کنترل کنیم و باید بدانیم یک کشور چه تعداد فرد مصرف کننده دخانیات دارد. تجربه‌های بسیار موفقی از کشورهای مختلف در این زمینه داریم. وقتی مالیات بر دخانیات افزایش پیدا کند، سیگار به صورت خودکار به دست فرد سیگاری گران می‌رسد. البته در بسیاری از اماکن عمومی، استعمال دخانیات ممنوع شده است. وقتی فرد می بیند شخصی سیگار می کشد، از او دوری می کند که این موضوع از لحاظ روانی هم موثر است. آمارها در این زمینه وجود دارد و این کار موثر بوده است. به طور مثال در عمان، مالیات بر دخانیات افزایش یافت و افرادی که سیگار می‌کشیدند کاهش پیدا کردند.

    مدیرکل دفتر منطقه مدیترانه شرقی سازمان جهانی بهداشت ادامه داد: وقتی بدن فرد سالم باشد، شخص به بیماری مبتلا نشده و افسرده نخواهد شد. تمرین‌های فیزیکی، تحرک و ورزش بازدارنده خواهد بود و از ابتلا به بیماری‌های غیرواگیر جلوگیری می‌کند.

    وی در خصوص نقص‌های نظام سلامت ایران، گفت: برخی از کشورها با مشکل منابع انسانی روبه‌رو هستند. بسیاری از کشورها در منطقه در زمینه پرستاری معیارهای ضعیفی دارند و وقتی سیستم‌ها را با یکدیگر مقایسه می‌کنیم به نقص‌هایی بر می‌خوریم. این ممکن است به عدم تربیت کافی پرستاران برگردد، اما برخی کشورهای دیگر آموزش‌های مناسبی دارند و آموزش‌ها بر اساس معیارهای علمی انجام شده و در نتیجه پوشش بیمه یا پوشش‌های سلامت افزایش یافته است. در برخی موارد کشورها مجبور می‌شوند بیمار را برای درمان به کشورهای دیگر بفرستند.

    المنظری افزود: اینکه بتوانیم 98 درصد داروها را در ایران تولید کنیم، بسیار خوب است و دیگر نیازی نیست که دارو را از خارج وارد کنیم. این موضوع می‌تواند به زیرساخت‌ها برگردد، تا ببینیم چگونه می‌توانیم بیماری‌های غیرواگیر و بیماری‌های واگیر را کنترل کنیم. برای بیماری‌های واگیر باید سیستم نظارتی قدرتمند داشته باشیم تا تک تک شهروندان خود را کنترل کنیم. به دنبال این هستیم که کشورها را آماده کنیم تا نظام آموزشی عالی داشته باشند و همچنین منابع مالی خوبی را به حوزه سلامت تخصیص دهند تا کار پیش رود.

    مدیرکل دفتر منطقه مدیترانه شرقی سازمان جهانی بهداشت در پایان اظهار کرد: بهداشت به همه مردم مربوط می‌شود و مراقبت های بهداشتی فقط وظیفه وزارت بهداشت نیست. وقتی می‌خواهیم به سلامت دست یابیم، امکان دارد میلیاردها دلار هزینه کنیم، اما چنانچه می‌خواهیم نظام سلامت عالی داشته باشیم باید این کار را از مدرسه آغاز کنیم و معلم‌ها و مسئولان ترافیک و حمل و نقل نیز در این زمینه آگاهی داشته باشند.